Yaşarken insanlar beni ya anlayamıyorlarsa diye yazıyorum çoğu zaman. Hiç birimiz o okumalara üşendiğimiz 80-100 sayfalık kitap kadar bile ölümsüz değiliz.
Her çocuk gibi dünyaya altın harflerle kazımaktı adımı hayalim, içinde yaşamaya bile tiksindiğimiz dünyaya. Derin devlet gibi kimsenin dillendiremediği ama çoğumuzun bildiği şeyleri söyledim aslında hep, farklı değildim, hepinizdim.
Ben ölsem de hatıralarımla hatıralarda hatırlanayım diye.
11 Kasım 2012 Pazar
Hiç gelmemiş olan gelecek günlerim için..
Gönderen Unknown zaman: 13:22
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder