her gün birbirinin aynısı
uzanıp uzayan trenin yalnızca numaralı farklı vagonları gibi
ayırt etmek imkansız
bugünün içinden ufak bir yarın çıkıyor sadece
azalıyor zamanımız
değişiklik arıyorken
son oyuncak bebeğin içinden koca bir boşluk çıkıyor
söndürmeden önce çekilen son nefesi sigaranın uykular
boşlukta arıyorum
-kendimi-
sorular sorup
cevapsız bırakıyorum benliğimi
zat-ı aliyeme başvuruyorum
kötü davranıyorum, işkenceler ediyorum
sözüm kendime
aynalara bakıyorum
zihni küçülen
yalnızca bedeni büyüyen bi adam görüyorum
arkasında bi' yerlere saklanmış kendimi arıyorum
değişiklik arıyorken
azalıyor zamanım
yarının içinden kocaman bir dün çıkıyor sadece
ayırt etmek imkansız
uzanıp uzayan trenin yalnızca numaralı farklı vagonları gibi
her gün birbirinin aynısı
1 Ocak 2013 Salı
Matruşka
Gönderen Unknown zaman: 14:08
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder